Een tondo is een benaming voor een rond schilderij of reliëf. De naam komt van het Italiaanse woord ‘rotondo’, dat, niet geheel onverwacht, ‘rond’ betekent. Tondo’s bestaan al sinds de Griekse oudheid, maar waren vooral geliefd bij kunstenaars uit de Renaissance en bij de kubisten. Een kenmerk van een tondo is dat de achtergrond meestal niet is opgevuld en geen rol speelt in het kunstwerk. 

De benaming ‘tondo’ is nu ook gebruikt voor een voetbrug in het centrum van Brussel, dat de kantoren van de Kamer van Volksvertegenwoordigers verbindt met een recente uitbreiding, het Forumgebouw, dat aan de overkant van de Leuvensestraat ligt. (Zie fig.2) De passerelle is ontworpen door het architectenteam ‘OFFICE Kersten Geers David Van Severen’, dat als winnaar uit een ontwerpwedstrijd naar voren kwam. De voetbrug is meer ontworpen als ruimtelijk element dan als technische oplossing. Functioneel argument van belang is het gegeven dat de openingen in beide gebouwen niet recht tegenover elkaar en niet op dezelfde hoogte liggen (zie fig. 3). Door te kiezen voor een cirkelvorm, is de af te leggen weg tussen de twee gebouwen groter, wat een kleinere helling tot gevolg heeft. Prettiger voor rolstoelgebruikers! De gevel in de buitenring is van spiegelend glas, dat van binnenuit naar buiten toe niet doorzichtig is. De binnenring is van ‘normaal’ glas, waardoor
een idee van een zwevende patio ontstaat, met goed zicht op de koepel van het Parlementsgebouw en de vele ‘oeil-de-boeuf’- ramen in de gevels. De verbinding biedt een royale wandeling -een ‘ommetje’ rond een afgesloten ruimtedie tevens fungeert als ontmoetingsplaats en als vluchtroute. Constructief gezien, kan de brug worden omschreven als een stijve schijf: de vloer hangt met een minimale constructie aan het dak - bijna als een kortstondig paviljoen tussen beide gebouwen.

Timelapslink bouw tondo: https://www.standaard.be/cnt/dmf20210115_93681431  

Download hier het artikel in pdf-formaat